Reketek. Reketek! Mangkek hate nu lawas kakalyangan.
Ngalayang ka ditu, ngalayang ka dieu, neangan panyugema rasa.
Amis, pait, peuheur, pahang, puguh deui nu ngabulasin mah kaasaan.
Dina wanci subuh, sora adzan ngalanglaung, ngageuingkeun pikir sangkan lilir tina dumaligdeugna raga, rosana dosa.
Ngudupruk dina lulurung kalbu.
Nyengruk mudalkeun bangbaluh.
Nya ayeuna pisan, mangsana sumerah ka Nu Maha Kawasa, memeh nyawa ninggalkeun ragana.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar